koniec ko·niec

-ńca, -ńce

m

1) end

2) (w ołówku) point

do samego końca — to the bitter end

liczyć (policzyć pf) od końca — to count (off) in reverse order

na końcu języka miałem pytanie — the question was on the tip of my tongue

w końcu się nam udało — we succeeded in the end

potrafi związać koniec z końcem przen — he can make ends meet